Week 5, 6, 7 en 8: Mancora, Trujillo, Huanchaco, Lima, Paracas, Huacachina & Arequipa

Hola amigos,

Het werd weer hoog tijd voor een nieuwe blog! De tijd is voorbij gevlogen, dus we hebben jullie weer veel te vertellen :).

In Cuenca hebben we op onze laatste dag nog een wandeling gemaakt in het Cajas National Park. Een erg mooie (en modderige) omgeving, die erg Iers aandeed. Hierna pakten we de nachtbus naar Mancora in Peru. Helaas was de stroom uitgevallen bij de grensovergang, dus hebben we daar midden in de nacht ruim drie uur in de rij gestaan, aangezien alles handmatig moest worden ingevoerd. Maar uiteindelijk kwamen we na een doorwaakte nacht om vijf uur ‘s ochtends aan in Mancora. Een stoffig en stinkend stranddorpje in een enorm droog gebied. We konden terecht in het Loki hostel, wat bekend staat als een echt party hostel. We waren van te voren een beetje skeptisch, maar het bleek echt een geweldige plek! Dit hostel zag er meer uit als een chique hotel, met zijn grote zwembad, mooie bar en vele hangmatten. Er hing een hele relaxte sfeer en aangezien er in de omgeving toch echt helemaal niks te doen was, hebben we ook niet meer gedaan dan afwisselend op het strand en bij het zwembad gehangen. De happy hours begonnen hier al vroeg in de middag en elke avond was het groot feest! We hebben hier een heleboel leuke mensen ontmoet, waar we in deze paar dagen heel veel mee zijn opgetrokken. Anne heeft echter wel meer genoten van deze ultieme vakantieweek dan Mirthe, want die werd helaas de tweede dag al ziek en heeft het grootste gedeelte van de tijd als een zielig vogeltje in bed gelegen :(. Doordat Mirth zich zo beroerd voelden, zijn we wat langer in Mancora gebleven dan gepland (geen straf) en gingen we pas na vijf dagen door naar onze volgende stop: Trujillo! 

In Trujillo bezochten we twee ruines, Chan Chan en Huaca del Sol y de la lLuna. Beide ruines zijn gebouwd door een volk dat leefde voor de Inca´s, het Moche volk. Erg bijzonder om te zien dat na al die jaren de kleuren en muren van deze gebouwen nog steeds bewaard zijn gebleven. Daarnaast bezochtten we Huanchaco, een nabijgelegen kustplaatsje waar de eerste surfers ooit vandaan kwamen (inderdaad dus niet uit Hawai, check de Volkskrant van een paar weken geleden ;)). Hier ontmoetten we twee Peruanen, die beiden ooit in Nederland hadden gewoond en nog verrassend goed Nederlands konden. Zonder moeite zongen ze liedjes van Acda en de Munnik en Doe Maar en vertelden ze over Wilders en Rutte. Grappig hoe Nederland als zo´n klein land, toch zo bekend kan zijn in Peru. Omdat Mirthe zich nog steeds niet lekker voelde moesten we onze busrit naar Huaraz (een soort Zwitserland in Peru) de volgende ochtend cancelen. Toen we er de dag erna echter eindelijk klaar voor waren om door te gaan, bleken er geen bussen te vertrekken in verband met de extreme regenval. We hadden het al wel gemerkt, aangezien de gangen van het hostel die nacht helemaal blank stonden. Maar hoe erg de situatie echt was, merkten we pas die avond. De straten rondom ons hostel waren helemaal onder gelopen door een overstroomde rivier net buiten de stad. Hierdoor besloten veel restaurants en winkels om vroegtijdig te sluiten, wat vrij jammer is als je nog niet gegeten hebt. Gelukkig wisten we uiteindelijk bij de supermarkt terecht te komen en wij dachten dat de stroom water al minder begon te worden. Niets bleek echter minder waar, de daaropvolgende  dagen bleven de straten van Trujillo overstromen en werd de stad een groot modderbad. Wij ´vluchtten´ uiteindelijk naar het stranddorpje Huanchaco, waar de overstromingen een stuk minder waren. Hier zijn we uiteindelijk twee weken gebleven, omdat het niet mogelijk was om met de bus te gaan, door ingestortte bruggen en verdwenen wegen. Vervelend en frustrerend om niet verder te kunnen natuurlijk, maar we zaten in een heerlijk hostel met een enorme tuin en een terras waar je zelf kon koken. Voor de mensen in de omgeving was het echter een een grote ramp, vooral in de arme dorpen waren heel veel huizen ingestort en waren mensen echt alles kwijt. Het enige spannende dat wij meemaakten, was toen we in de shoppingmall waren en opeens alles gesloten werd en de hele mall binnen 10 minuten onder water stond. We waren even bang dat we de nacht in de supermarkt zouden moeten doorbrengen ;), maar gelukkig mochten we uiteindelijk naar buiten en konden we een taxi vinden die ons weer terug naar het dorp durfde te brengen. Om toch iets te kunnen betekenen tijdens ons verblijf, hebben we samen met een groep mensen uit ons hostel het strand opgeruimd. Alle rivieren mondden uit op zee en al het afval dat deze rivieren hadden meegenomen belandde op het strand. Het was fijn om bezig te zijn met iets nuttigs. En al met al was het wel een hele interessante ervaring, die we niet snel zullen vergeten. Maar toen na 9 dagen Huanchaco dan eindelijk onze langverwachte vlucht naar Lima vertrok, waren we wel heel erg blij dat we onze reis weer konden voortzetten! 

En dan komen we aan in Lima! Deze mega grote stad bestaat uit 42 wijken waarin ongeveer 1/3 van de bevolking van Peru woont. Wij sliepen in Miraflores, dat vooral bekend staat om de vele restaurantjes en barretjes.  We verblijven in een hostel met een fijn dakterras waar je 's avonds bierpong kunt spelen en kunt dansen. Naast te genieten van het heerlijke eten en drinken dat Lima te bieden heeft, doen we ook nog twee free walking tours. Deze gingen door downtown Lima en door artistieke hippie wijk Barranco, volgens ons het leukste wijkje van Lima. Ondanks vele negatieve verhalen vinden wij Lima geweldig, het is een echte metropool met een prachtige skyline, een mooi strand en een fijne sfeer. We ontmoetten hier ook nog een jongen die we in Mancora hadden ontmoet. Na het eten gingen we Chilcano's (onze nieuwe favoriete cocktail) in het huis van de ouders van een vriend van hem. Erg leuk om even een kijkje te nemen bij de 'echte' Peruanen! De tijd in Lima ging veel te snel voorbij, maar we zaten weer in de reisflow, dus gingen we de volgende ochtend door naar Paracas. 

Paracas is een nationaal park, waar ook de Islas Ballestas bij horen, ook wel de 'poor men's Galapagos' genoemd. Bij deze eilanden spotten we miljoenen vogels,twee pinguïns (<3) en een grote groep zeeleeuwen. Na de Galapagos iets minder indrukwekkend, haha zo verwend, maar nog steeds wel erg tof. Hierna pakken we de bus naar Huacachina, een oase in de woestijn. Gek dat zoiets groens kan ontstaan in een omgeving met enkel zand. Vanuit ons chille hostel vertrekken we 's avonds met een buggy de woestijn in. Na een spannende tocht door de woestijn, waarbij de Japanners harder gilden dan wij, stappen we uit de buggy om te gaan sandboarden. Best eng om een steile berg af te gaan op alleen een dun plankje, maar gelukkig is het zand zacht en hebben we zowaar een klein mini beetje talent haha. 's Avonds beklommen we met een groepje de enorme zandduinen rondom het dorpje en hebben we uren naar de ontelbaar vele sterren gekeken. 

De volgende dag vertrokken we naar Arequipa en vanaf daar schrijven we nu onze blog. Vanuit hier gaan we de Colca Canyon bezoeken, waarna we doortrekken naar Cusco voor de Machu Pichu en misschien een Spaans cursus gaan volgen. Wordt vervolgd!